O wyjątkowości "Agenta" - część 2

Pierwsza opinia dotycząca wyjątkowości "Agenta" ukazała się niemal miesiąc temu. Opinię w tej kwestii przesłał także inny czytelnik bloga. Co takiego według niego świadczy o wyjątkowości programu? "Ciekawy scenariusz i unikatowa formuła. Nie widzę innego programu (ew. Wyspa Robinson, którą też uwielbiałem) o podobnym profilu" - napisał TomL.

A co według mnie sprawiło, że ów program jest dla wielu z nas wyjątkowy? Co takiego ma w sobie, ze mimo upływu lat wciąż wracamy do starych odcinków, rozmawiamy o nim, czytamy, interesujemy się losami uczestników?

Po pierwsze fakt, że nie jest to program do odmóżdżania się - choć pewnie istnieją tacy ludzie, co potrafią się "odmóżdżyć" przy "Jeden z dziesięciu". Chodzi o to, że nie jest to program, jakich mamy teraz na pęczki - w których to wystarczy usiąść przed telewizorem i bezmyślnie się w niego gapić. Programy w stylu "Jak oni gotują, tańczą, śpiewają, itp." nie wymagają włączania myślenia. W "Agencie" większość zastanawia się mimochodem, nawet jeśli nie miała takiego zamiaru, kto tą tytułową postacią jest. Wielu chciało chociażby krewnym i znajomym udowodnić, że potrafią szybciej niż oni odkryć tożsamość agenta. Przyglądanie się, analizowanie sytuacji, wypowiedzi, zdarzeń podczas wykonywania zadań - to wszystko mocno wciągało, I wciąga nadal, mimo upływu lat - choć teraz zapewne część z nas ogląda stare odcinki pod kątem działalności agenta - czy aby coś nam nie umknęło, czegoś nie przegapiliśmy (np. znaku, słowa, itp.)...
Po drugie - program ten był robiony inaczej niż inne. Teraz wszystko musi odbywać się według scenariusza. Musi być kłótnia, krew, pot i łzy, bo zdaniem co niektórych telewizyjnych potworów tylko to się sprzedaje. Wtedy też realizatorzy próbowali namawiać uczestników do walki między sobą - oni jednak tego (przynajmniej w pierwszym sezonie) nie robili. Dzięki temu program był naturalny, a zachowania nie były reżyserowane. Z uczestnikami można było się identyfikować, bo wydawali się być tacy jak każdy z nas.
Po trzecie - ciekawe i różnorodne zadania. Coś, czego zabrakło w czwartej i po części w trzeciej edycji, świetnie było przygotowane w dwóch pierwszych edycjach. Najpierw golf, potem bungee, do tego kukurydza, paintball, rowerek, rzut kostką i sztafeta... Wszystkiego po trochu. Albo walka z bykami, pulsometr, dorożka, wydostanie się z pokoi, poszukiwanie porwanej osoby lub bronienie osady.... Zadania fizyczne były pomieszane z zadaniami umysłowymi. Można się było spodziewać niemal wszystkiego. Niejeden telewidz obmyślał strategię na przejście labiryntu w kukurydzy, zastanawiał się, czy oddałby skok na bungee, próbował rozwiązać zadania, które wykonywała grupa mądrych czy też chciałby spróbować swoich sił z pulsometrem na linie.
Program miał to coś, co przyciągało ludzi przed telewizory. Tym czymś był w zasadzie każdy element, który idealnie komponował się z innymi, sprawiał, że całość była tak dobra. Takich programów w w dzisiejszej telewizji brakuje.

*     *     *

Każdy z was może wciąż przesłać swoją opinię na temat programu i jego wyjątkowości. Co według was o niej świadczy, dlaczego program mimo upływu lat jest wciąż tak popularny?
Przypominam też o możliwości wysyłania opinii w cyklu "Porównujemy starego i nowego Agenta".