Agent - wersja nieco bardziej alkoholowa: odcinek 2 (dzień 3)

Dawno, dawno temu rozpocząłem najbardziej w historii nieregularny cykl na blogu. Dziś drugi akt zdarzeń we Francji. Kolejny - w niedalekiej (lub dalekiej) przyszłości. Jak to mówią - z alkoholem (i po alkoholu) nigdy nic nie wiadomo...

Przypominam wszystkim malkontentom, że doskonale zdaję sobie sprawę, iż jednym tego typu wpis się spodoba, innym nie - bo mamy różne poczucia humoru, dlatego należy podejść do niego z dużą rezerwą. Link do pierwszej części znajdziecie w spisie treści (gdzieś na jego końcu)

*     *     *

Adaś Miśkiewicz: "Agent - wersja nieco bardziej alkoholowa"

(a może było tak...)

Księga II: Wódka musi być!

Wszyscy przy stole siedzą i jedzą śniadanie 

W myślach już kombinują, jakież to zadanie 

Przygotował im Meller – czy skoki do wody 

Czy spacery po linie, w strzelaniu zawody 

Czy może jakiś triathlon lub też coś innego 

Co dziś też ich czeka niespodziewanego? 

Wreszcie jest i na wstępie już każe wybierać 

Dwie osoby mi wskażcie, ale zaraz, teraz 

Przynajmniej jedna musi mieć dar przekonywania 

Inaczej nie uda wam się wykonać zadania 

A jeśli jeszcze trochę po francusku gada 

To taka osoba na pewno się nada 

Na wybranie tylko trzy minuty dostali 

Ostatecznie więc Agę i Remka wskazali 

Wybrani byli z lekka zdezorientowani 

Jak to, my dwoje? Tak zupełnie sami? 

Lecz gdy tylko Meller bagażnik otworzył 

Od razu na ich twarzach uśmiech się położył 

I do zadania garnęli się chętniej troszeczkę 

Bo oto Marcin z czeluści wyjął… buteleczkę. 

A w niej polska gorzałka, radości przyczyna 

Nie ma to jak wódeczka, a nie jakieś wina 

Z myślą tą nasza para zaczęła zadanie 

Cel – na przyjęcie sprosić miłe panie 

Może też kilku panów, lecz niewielką trzódkę 

Jeśli będzie zbyt wielu, wypiją im wódkę 

*      *      * 

- Kto w golfa choć raz w życiu swoim zagrał? 

Kto choć kij widział lub ma grającego szwagra 

Niech natychmiast wystąpi, dwójkę potrzebuję 

Co wie jak golfowym kijem w piłkę się celuje… 

Wybrali wreszcie dwójkę, co podejmie próby 

Co niby coś umieli – to Iza i Kuba 

Lecz z ich umiejętnościami było bardzo krucho 

Może byli na kacu, w gardłach mieli sucho? 

Wszak poprzedniego wieczora wino królowało 

Po męczącym wieczorze sił im brakowało 

Mieli pół godziny, by pobrać nauki 

Potem ich zadanie, to nie lada sztuka 

Piłkę należało posłać do dołeczka 

A nagrodą jak zwykle – pełna buteleczka 

I jeszcze trochę forsy, ale zastrzeżenie 

Muszą się wyrobić w „nastu” uderzeniach 

A może w ledwie kilku, wszystko w innych rękach 

Sześcioro innych osób na piekielnych mękach 

Musiało odpowiadać na trudne pytania 

A jak tu trzeźwo myśleć, kiedy boli „bania”? 

Dali osiem uderzeń, ale to za mało 

A piłkę wbić trzeba, więc grają i grają 

Aż wreszcie się udało – tylko małe ale 

Na koncie pieniędzy nie zostało wcale 

A w dodatku jest debet, jakieś 2 tysiaki 

Dla naszej gromadki problem nie byle jaki 

Ani za co się napić, ani za co pojeść 

Oj mieli się wszyscy z pyszna, oj mieli za swoje 

*      *      * 

Remkowi i Agnieszce też nie za wesoło 

Gorzałkę wypili, a przy duszy goło 

Zrobili przyjęcie, lecz gości brakuje 

Choć Aga kogo może kiełbasą częstuje 

Chętnie poczęstowałaby też buteleczką 

Ale wszystkie już wyszły, tak niechcący deczko 

Nadszedł wieczór, a sala wciąż świeci pustkami 

- Nic tu nie poradzimy, przynajmniej nie sami 

Meller już przekonany, że z wygranej nici 

Że nic tu nie pomogą nawet dwaj kosmici 

Powiedział, gdzie reszta grupy przesiaduje 

- Chcą, niech pomagają, ale coś tak czuję 

Że chęci nie znajdą – tak zawyrokował 

Meller. Nasza para na te słowa 

Odnalazła resztą, kłopoty streściła 

A że inni znudzeni, bo nie mieli wina 

Ani żadnego innego alkoholu 

Postanowili ruszyć, i wstali od stołu 

Zaczepiali na ulicy każdego przechodnia 

Pytali, czy są w stanie butelkę wypić do dna 

Powątpiewali w zdolności śmiałków-ochotników 

Zachęcali, by to udowodnili przy stoliku 

I w zupełnie, zupełnie sposób nieoczekiwany 

Udało się wykonać zlecone zadanie 

Bar zapełnił się ludźmi, pieniędzy przybyło 

Ktoś dokupił alkohol, do rana się piło 

Poszło wszystko: wódka, kiełbasa, bigosik 

I pierogi, i flaczki, ostatni kabanosik 

Aż wreszcie wszyscy posnęli, niektórzy pod stołem 

A co następnego dnia było, to opowiem potem